Yine Sinangil Unları..

Kendimi mutfağa kapadım azıcık.. Hamurla oynamak ne kadar keyifliymiş... şimdi birazcık anladım yemek falan yapmayı sevenleri.. Meğer ne dinlendiriciymiş.. Bir de tabii sadece kendime yaptığım için gerilmedim de beğenmezsem atarım dedim kendi kendime..

Bu sefer ekmek yaptım :))) Daha önce bahsettiğim, Sinangil tarafından gönderilen paketteki ekmek unlarını "nasıl olsa benim ekmek yapma makinam yok, yapamam" diye dağıttım... ardından kekunu hoşuma gidince bir de evde ekmek yapayım diye heveslenip marketten Sinangil'in 7 tahıllı ekmek ununu aldım, mayası falan da içindeydi, iyi ki almışım.. Üzerinde tarifi de vardı ama ben internetten de bulmuştum birkaç tarif.. Yine de kutudaki tarifi kullandım..

Sonra cumartesi akşam evde ekmek hamurunu hazırladım.. Yoğurmak iyi geldi... Ardından mayalanması için bekledim.. Çok komikti halim, hamur ne kadar ve nasıl büyüyor diye başından ayrılamadım adeta.. Neyse sonra gecenin bir vakti ekmek pişirmek anlamsız geldi.. çünkü biliyorum; kokusuna dayanamayıp yemek isteyeceğim.. O yüzden pazar sabahı kahvaltıya bıraktım pişirme işini.. sabah kalktım.. bir yandan kahvaltı hazırlarken, öte yandan fırına koydum ekmeklerimi ya da ekmekciklerimi :))) evin içini güzel bir maya kokusu sardı.

Uzun bir süreden sonra ilk kez kahvaltı tepsisi yerine kahvaltı masası hazırladım kendime :)) Kendim için uğraşmak ve birşeyler yapmak çok hoşuma gitti.. Önceden; bir pazar kahvaltısını bile bir sınav gibi algılayıp, önceki gece uykusuz kalıp, bir sürü şey hazırlayıp, yaptıklarımın hiçbirini beğenmeden, sevdiğim insanları ağırlamaya çalışırdım.. ama performansımdan o kadar memnun olmazdım ki, onlar güzel olduğunu söylediklerinde de inanmaz, sadece gönlümü almak için söylüyorlar sanırdım.. neyse nereden nereye geldim.. velhasıl ben zor biriyim.. ama dün ekmekler için kendimi takdir ettim.. :))