Çocuklar İyi ki Varlar :))

Dünyayı her zaman ne kadar canlı, renkli, güzel yapıyorlar.. Anaokulu'nda her an komik şeyler olur.. Çocukların hepsi günceli yakından takip ederler.. Örneğin kim şampiyondur bilirler.. Hemen öğretmenlerin takımlarını öğrenmeye çalışırlar.. Bugün kızlardan birinin sorusu:

"Sen hangi takımı tutuyorsun? Galata mı? Fener mi? Beşiktaş mı? Jambon mu?"

"Cimbom olmasın o?"

"Ha evet!", "Peki hangi takımı tutuyorsun?"

Bir oğlumuzun sorusu: "Sen hangi takımdansın?" Biz, öğretmenler de biliriz hepsine eşit mesafede durmalıyız :) yanıt: "milli takım"

"o hangisi? Bursaspor mu?"

ben bayılıyorum onlara, dünyayı anlamaya, çözmeye, bildikleri ile ilişkilendirmeye çalışmalarına :))

Bir üç yaş çocuğu için "kakayı bııjjjjt diye yapmak" ne kadar önemlidir bilemezsiniz. Yine bugünden bir kare:

Yılsonu şenliğinde Kafkas dansı yapacak Ali, beden eğitimi öğretmeni ile dansın figürlerini çalışmaktadır. Bugünkü ilk provada, hareketleri hatırlamasına ve sevimliliğine yönelik hepimizden çok tezahürat alır.. Gözleri parlayarak "ben yukarıdayken kakam gelmemişti ama yemek yerken geldi. Kakamı bıjjjjjt diye yaptım" diye aslında o anda, onun için herşeyden daha önemli bir sorunun, henüz çözülmüş olduğunu hepimize müjdeler :)

Bir de tabii ki takdiri saptırmak vardır yukarıdaki tepkinin altında yani olumlu geri bildirimden biraz mahcup olmak!!! Ne kadar erken başlıyoruz bunları öğrenmeye görüyorsunuz.. bu çok tanıdık çoğumuza; örneğin, "saçların çok güzel olmuş", "yok ya aslında uçları kırık dolu" :)))

Bir başka grup Almanca öğretmenleri ile ellerinde bir çanta ile gelirler; amaç bana "Almanca bir sözcük" öğretmektir.. İlk soru tabii ki Almanca gelir "Kannst du einen Kreis essen?" Ben anlamaz gözlerle bakarken, içlerinden centilmen çevirmenler çıkar.. "Yani daire yiyebilir misin?"... Ben kafamı "nein" diye sallarken, minik eller çantanın içine yönelir ve daire şeklinde bir kurabiye çıkar... Bana düşen tabii ki çoooooooook şaşırmaktır..

Hayatımın en mutlu anları kesinlikle onların bana dokunduğu, benim onlara dokunduğum anlar.. Dünyanın en güzel işi, çocuklarla yapılan iştir bence :) Ben çok şanslıyım..