Son Günler...

Son günler, ne yazık ki zor günler! Annemle ilgili haberler hiç iç açıcı değil, durumu da öyle... Haftada üç gün diyalize giriyor, kan değerleri sürekli değişiyor, sodyum düşüyor, potasyum çıkıyor, ya da başka birşeyler oynuyor... trombositler ona keza.. beslenemiyor, uyuyamıyor, gözlerini açık tutamıyor... 6 Ağustos'tan beri zaman iki gün evde, iki gün hastanede geçiyor.. cumartesi gününden bu yana ise bilinç bulanıklaştı.. pazartesi hastaneye yatırdık, dün muayene eden dahiliye uzmanı "siroz ne zaman başladı?" diye sorunca anladık ki karaciğer yetmezliği, siroza dönmüş.. çok çok çok üzgünüm... ama ağlamakla gülmek hep yanyana... bazen hepimiz ağlaşıyoruz, sonra "şöyle dedi, böyle yaptı" diye gülüşüyoruz... hepimiz, herkes elinden geleni yapıyor, hedef sadece biraz daha zaman kazanabilmek... acı çekmesini istemiyorum, huzurlu olmasını ve olabildiği kadar uzun bir süre daha bizimle kalmasını istiyorum... onun için en iyi olanın, olmasını istiyorum...