Bir süredir evde dolaplarımı düzenleyip giymediğim ama hala kullanılır durumda olan eşyalarımı ihtiyacı olan kişilere ulaştırayım istiyorum. Ama bu tip ikinci el giysi bağışı yapabileceğim bir yer bulamamıştım, pek çok dernek ya da vakıf belki haklı olarak kullanılmış giysi bağışı kabul etmiyor.. hatta geçen sene taşındığımda artık kullanmadığım pek çok şeyi poşetleyip kolilerin içinde çöpün yanına koymuştum, içim sızlayarak.. Çünkü sadece eskidiği için değil sıkıldığım ya da severek alıp sonra hoşlanmadığım için evin dışına çıkardığım şeyler de vardı kolilerin içinde..
Bugün, bu nedenle nette şöyle biraz dolandım, bu sırada bir sürü şey de öğrendim; her yıl çöpe atılan giysi miktarı kişi başına ortalama 40 kg imiş ve daha fazlası satın alınıyormuş yani hepimizin evinde bir süre sonra sığamama sorunu olacak, en kötüsü de bu giysilerin üretimi sırasında kullanılan kimyasallar ve çevreye verilen zarar, bir alışveriş bağımlısı olarak tekrar tekrar düşünmeliyim.. İngiltere, Almanya gibi ülkelerde giysiler, belediye tarafından sokaklara konulan konteynerlerle toplanıp, temizlenip ihtiyacı olanlara ulaştırılıyormuş. Hatta sınıflamayı da yine onlar yapıyorlarmış, kullanılmaz durumdaki giysiler de küçük parçalara ayrılıp mobilyacılık gibi sektörlerde kullanılıyormuş. Kendi vatandaşlarına verildikten sonra artan giysileri de belli aralıklarla diğer ülkelerdeki ihtiyaç sahiplerine ulaştırıyorlarmış..
Aklıma geldi; İtalya'da Reggio Emilia adında küçük bir kent var, burası okul öncesi eğitimde kentin adı ile anılan eğitim yaklaşımının da doğduğu yer, yıllar önce bir arkadaşım bu kente gidip, yapılan bir atölye çalışmasına katılmıştı, döndüğünde çektiği fotoğrafları ve gözlemlerini bizimle paylaşmıştı. O fotoğraflardan biri çok hoşuma gitmişti; belediye tarafından kurulmuş bir depoda çocukların eğitim malzemesi olarak kullanabilecekleri pek çok atık ya da eski eşya sınıflanıp saklanmıştı. Hem kentte yaşayan tüm yetişkinlerin, çocukların eğitim sorumluluğunu üstlenişine hem de herhangi bir nesnenin tekrar tekrar kullanımına çok güzel bir örnek oluşturduğu için hayranlık duymuştum bu yapılana..
Biz de okuldaki drama köşelerimiz ve yaptığımız bazı etkinlikler için ailelerden bu tip malzemeler istiyoruz.. Çocukların, birşeylerin çöp olmadan önce farklı biçimlerde değerlendirilebileceğini öğrenmeleri hoşuma gidiyor. Gerçi bazen anne-babalardan "onlar bizim etkinlik malzememiz olur" diye bize hiç birşeyi attırmıyor diye şikayetler aldığımız oluyor ama çocukların bir malzemeyi tekrar tekrar kullanması çok hoşuma gidiyor.
Konuyu dağıttım.. Neyse.. Bu sırada üç internet sitesine ulaştım.. daha önceden haberdar değildim, şimdi bizim okul-aile birliği ile birlikte birşeyler yapabilir miyiz diye düşünüyorum. Sizlere de linklerini vereyim istedim.. Belki ulaşabileceğiniz, ulaştırabileceğiniz birileri olur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder