Erken Kutlamalar Başladı

...

Aylardan en zalimidir Nisan, leylaklar

Açtırır ölü topraktan, yoğurup

Bellekle isteği, diriltir

Ölgün kökleri bahar yağmurlarıyla.

...

(Çorak Ülke - T. S. Eliot, Çev: Cevat Çapan)

Ben bu zalim ayda doğdum. Değişimin karşı konulamaz olduğu, yeniden uyanışın, canlanışın, ayağa kalkışın ayında... 

Bu yıl annemin özlemi burnumun direğini sızlatıyor, eksikliği içimi dağlıyor ama hayat bu! Bir dost ansızın çıkıp geliyor ve birlikte kahkahalar atılıyor! Hayatta her şey zıddıyla var! Gözyaşı ve kahkaha da öyle! Tıpkı Nisan'ın yağmuru ve güneşi gibi!

Üniversiteden sınıf arkadaşım, E.. Yıllar nasıl geçti de 25 yıl oldu bilmiyorum, her zaman yanımdadır! Candır! Dün önce beni evine davet etti; aradığında salya sümük ağlamaktaydım... Zira annemsiz Nisan, çok ağır! Eve gideceğim dedim. Durur mu E.? Kafasına koyduğunu mutlaka yapar, bağlasan durmaz benim sevgili arkadaşım... Kendi evinde planladığı sürprizi benim evimde gerçekleştirdi... Aşağıdaki kapı desenlerini bir elbisenin üzerinde görünce, bunu bana alması gerektiğini düşünmüş! Sonra yukarıdaki pastaları da almış beni aradı, "yoldayım bana çay yap" diye...

Her yaşımda olduğu gibi yeni yaşımda da önüme bir sürü kapının çıkacağını düşünüyorum. Bazılarını kapatacağım, bazılarını açacağım, bazılarına da belki sonra uğramak üzere gülümseyerek bakacağım, belki kimisinden korkacağım, cesaret toplayana dek çevresinde dolaşıp duracağım! Bu yıl niyetim daha çok kapıyı açmak, en azından aralamak! İlk plan bir sürü kapı, pencere ve balkon fotoğrafı çekeceğim yolculukları arttırmak! 

 

Bu tepsiyi de yeni aldım... Her baktığımda beni mutlu ediyor, gülümsetiyor :)